حال و روز دل من

مرغ عشق این دلم هر دم شکایت می کند
گاهی اما حال و روزم را رعایت می کند
از شما پنهان نباشد این دلم
من رو با آرامشش قطعاً ‌حمایت می کند
چشم بنده با تمام خستگیش و بغض ها
داستان هجر عشقش را روایت می کند
بند کفشم سفت شد در راه دل
خبر از آغاز این راه و بدایت می کند
در هیاهوهای دل، عشْقْ به مولا علی
کاروان مرغ عشقم را هدایت می کند
آه و صد ناله برای روزی کین دلم
بیش و کم، از روی نادانی جسارت می کند
در مسیر خود یقین دارم عدو
رب من بر بنده اش لطف و عنایت می کند
در مسیر زندگی هم یک شبی شاید که او
خواستگاری کرده و ترک ولایت می کند!
من که خود عاجز شدم از درد خویش
آخر این شعرم چه چیزی را حکایت می کند؟!