دفتر خاطرات

خاطرات من در قالب شعر،نوشته و داستان

دفتر خاطرات

خاطرات من در قالب شعر،نوشته و داستان

سلام

به محل درد دل های خسته دل خوش اومدید

اینجا مکانی برا نشر اشعار و نوشته های منه

ممنون که اینجا رو برای بازدید انتخاب کردید


اینستاگرام بنده:amini_originalpage

آخرین مطالب

۸ مطلب در مهر ۱۳۹۵ ثبت شده است

۳۰
مهر

غصه دلم رو نشونه گرفت 

قلب من از نو بهونه گرفت 

 

 

#حرف_دل

 

 

یا حسین حتما یه خیری توش هست که کربلا اومدنم تو اربعین کنسل شد

 

ولی...

 

اون کسی که باعث شد من اربعین نیام کربلا رو به خودت میسپارم

 

خودت جوری زمینش بزن که نتونه پاشه

 

 

و اما خطاب به اون فرد یا نهادی که جلوی منو گرفته:

 

میدونی آه مظلوم میگیره؟

 

اگه نمیدونی بدون که کرم امام حسین (ع) اونقدر هست که جوری شما رو به زمین بزنه که روتون نشه سرتون رو بالا بگیرید

 

خدا اون بالاست

 

یه روزی جای ما با هم عوض میشه

 

 

 

هوای بنده هاتو داری یا نه....

اونا که قلبمو زدن شکستن...

یه عده مثل من غریب و تنها

یه گوشه بی سرو صدا نشستن

 

آهنگ حال من:

 

کفر از امیر علی

 


دریافت

 

  • محمد حسین امینی
۲۸
مهر

به نام خدا

سلام

دلم میخواد بعد خوندن این متن برید و برای همه اونایی که روی تخت بیمارستان خوابیدن دعا کنید


عصر تاسوعا علیرضا صادقی هم کلاسی من و تنها دلیل خنده های میان درسی تو کلاسای کسل کننده با موتور تا دم مرگ رفت و جای سالمی تو بدنش نموند

فوتبالش خیلی خوب بود و دیروز که ورزش داشتیم تو سالن جاش خیلی خالی بود


ویژه التماس دعا...



عصر تاسوعا بود

همه مشکین پوشند

بهر رسیدن به هدف میکوشند

گاه چشم بسته شود

چشم بر عَجَبِ خلقت و خو باز شود

دل بر داغ "علی" داغ شود میجوشد

این دلم بهر آرامش خویش میکوشد

نه نشد

نه نشد جسم کلاس سرد شده

روح آن رفته و بی رنگ شده

در کلاس بغض عجبی بر پاست

ای خدا صادقی ما کجاست؟

در کلاس درس خندان ولی

دلش پر بود از داغ زندگی

در دلم بر پا شده امشب 

شور دیگری بر پا

عاجزم ز درک تو 

درد پا و مغز تو

در بدن نداری یک

استخوان عالی تو

ای علی امتحان خداست

سربلند و باعزت

منتظر برای دیدارت 

روز ها را میشمارم 

منتظر...برای دیدارت

هی...

منتظر...منتظر...برای دیدارت




به عنوان اولین شعر نو ببخشید خوب در نیومده

  • محمد حسین امینی
۲۰
مهر

برای اولین بار نوحه سرودم


التماس دعا




چی میشه امسال و آقا؛منو زائرت بدونی

توی لیست اربعینت؛اسممو بلند بخونی

...

آقا جون خودم میدونم،لایق کربلا نیستم

ولی یک نگاه کن آقا؛عاشق کوی تو هستم

دل من عاشق میمونه،تا نبینه اون سرا تو

حتی اگه بشه لازم،جونم و میدم برا تو

...

چی میشه امسال و آقا؛منو زائرت بدونی

توی لیست اربعینت؛اسممو بلند بخونی

...

آقا جون خودت میدونی؛حاجت این دل زارم

تا که کربلا نبینم؛آروم و قرار ندارم

به خود خدا قسم که؛نوکر کوی تو هستم

به خود خدا قسم که؛از اهل زمونه خستم

...

چی میشه امسال و آقا؛منو زائرت بدونی

توی لیست اربعینت؛اسممو بلند بخونی

...

آقا من حساب ویژه؛رو کرامت تو دارم

اگه اذن بدی تو آقا؛جونمم برات میزارم

من دلم تنگ سرایت؛عاشق آن رخ ماهت

من که آخرش میمیرم؛توی اون صحن و سرایت

...

چی میشه امسال و آقا؛منو زائرت بدونی

توی لیست اربعینت؛اسممو بلند بخونی

  • محمد حسین امینی
۱۵
مهر

فایل صوتی به زودی...




1-مرگ داعش


گویند گریه بر حسین دین است

هر چیز کنار حسین شیرین است

از گفتن نامش اشک چشم میریزد

کسی مدافع حرم شده برمیخیزد

طرف این سخن من به داعش است

اربعین ببری سمت کربلا تو دست

دست ملعونت را ز ریشه میکنم

بر ریشه نحس وجودت تیشه میزنم






2-مسافر


دلم دوباره شده،تنگ سرای حسین

دلم شده هوایی کرب وبلای حسین

خدا کند که امسال،دیگر مسافر شوم

یا که دهم جان خود یکدم برای حسین



3-کربلا...


آرام دل های هوایی کربلاست

دوای هر درد و بلایی کربلاست 

من چرا جا مانده ام آقای من

وقتی هر آه و نوایی کربلاست 


4-ببخش...


خدا من پشیمونم خدا محرم اومد

خدا بهم نگا بکن صبر دلم سر اومد

به لطف عباس علی گناه من رو ببخش

بهم بگو صبر تو واسه کربلا سر اومد



5-شش گوشه...


دلم واسه دیدن شیش گوشه مولا شده تنگ

آره منم نوکری که واسه آقاش مایه ننگ

یا حسین کرب و بلا آرزومه خوب میدونی

بیا و منو بخر نگو بهم جا میمونی



6-شرمنده عباس...


آب هم در کربلا شرمنده ی عباس شد

شعر من اما ولی فاقد ز هر احساس شد

نمک شعر و دلم سفر به سوی یارم است

ذهن خسته دل به روی کربلا حساس شد


7-اربعین...


یا حسین یه عده ای توی عزات میان میرن

به حاجت دل اونا نگا بکن کرب و بلاتو ندیدن

یا حسین قسمت بکن تا اربعین بیام حرم

شهادت واسه تو رو با جون دل من میخرم

  • محمد حسین امینی
۱۰
مهر

دوبیتی دلتنگی...


بر اساس این جمله:

فاصله ها دوست داشتن را کم رنگ نمیکنند

بلکه دلتنگی را بیشتر میکنند

...

ای خدا جون دلم دیگه،طاقت دوری نداره

ازت میخوام کمک کنی،خوشی به دل پا بزاره

هر چی که من نبینمش،دلم براش پر میکشه

بیشتر دلم تنگ میشه و،چشمام همیشه میباره

...

  • محمد حسین امینی
۰۸
مهر

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ‏


السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیَرَتِهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ‏


السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ‏


السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ


السَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ عَلَیْکُمْ مِنِّی جَمِیعاً سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ


یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ (بِکُمْ) عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ‏


وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ‏


فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ‏


وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقَامِکُمْ وَ أَزَالَتْکُمْ عَنْ مَرَاتِبِکُمُ الَّتِی رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فِیهَا


وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتَالِکُمْ‏


بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ (مِنْ) أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ وَ أَوْلِیَائِهِمْ‏


یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ


وَ لَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِی أُمَیَّةَ قَاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ


وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً (شَمِراً)


وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتَالِکَ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی‏


لَقَدْ عَظُمَ مُصَابِی بِکَ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَ مَقَامَکَ وَ أَکْرَمَنِی (بِکَ)


أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‏


اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیهاً بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ


یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ‏


وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاَتِکَ‏


وَ بِالْبَرَاءَةِ (مِمَّنْ قَاتَلَکَ وَ نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ‏

***

وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ) مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِکَ وَ بَنَى عَلَیْهِ بُنْیَانَهُ‏


وَ جَرَى فِی ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَى أَشْیَاعِکُمْ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ‏


وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْکُمْ بِمُوَالاَتِکُمْ وَ مُوَالاَةِ وَلِیِّکُمْ‏


وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ النَّاصِبِینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ‏


إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ وَ وَلِیٌّ لِمَنْ وَالاَکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاکُمْ‏


فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ‏


أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ


وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ‏


وَ أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِی (ثَارَکُمْ) مَعَ إِمَامٍ هُدًى (مَهْدِیٍّ) ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْکُمْ‏


وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَهُ أَنْ یُعْطِیَنِی بِمُصَابِی بِکُمْ أَفْضَلَ مَا یُعْطِی مُصَاباً بِمُصِیبَتِهِ‏


مُصِیبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلاَمِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (الْأَرَضِینَ)


اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی مَقَامِی هَذَا مِمَّنْ تَنَالُهُ مِنْکَ صَلَوَاتٌ وَ رَحْمَةٌ وَ مَغْفِرَةٌ


اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ


اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ (فِیهِ) بَنُو أُمَیَّةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الْأَکْبَادِ


اللَّعِینُ ابْنُ اللَّعِینِ عَلَى (لِسَانِکَ) وَ لِسَانِ نَبِیِّکَ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ)


فِی کُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فِیهِ نَبِیُّکَ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ)


اللَّهُمَّ الْعَنْ أَبَا سُفْیَانَ وَ مُعَاوِیَةَ وَ یَزِیدَ بْنَ مُعَاوِیَةَ عَلَیْهِمْ مِنْکَ اللَّعْنَةُ أَبَدَ الْآبِدِینَ‏


وَ هَذَا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ (عَلَیْهِ السَّلاَمُ)


اللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَ الْعَذَابَ (الْأَلِیمَ)


اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی مَوْقِفِی هَذَا وَ أَیَّامِ حَیَاتِی‏


بِالْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ وَ اللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ وَ بِالْمُوَالاَةِ لِنَبِیِّکَ وَ آلِ نَبِیِّکَ (عَلَیْهِ وَ) عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ‏



پس مى ‏گویى صد مرتبه‏


اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِکَ‏


اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِی (الَّذِینَ) جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شَایَعَتْ وَ بَایَعَتْ وَ تَابَعَتْ (تَایَعَتْ) عَلَى قَتْلِهِ اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً



پس مى‏ گویى صد مرتبه‏


السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ‏


عَلَیْکَ مِنِّی سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ


وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمْ (لِزِیَارَتِکَ)


السَّلاَمُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ (وَ عَلَى أَوْلاَدِ الْحُسَیْنِ ) وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ‏



پس مى‏ گویى‏


اللَّهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنِّی وَ ابْدَأْ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ (الْعَنِ) الثَّانِیَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ‏


اللَّهُمَّ الْعَنْ یَزِیدَ خَامِساً وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیَادٍ وَ ابْنَ مَرْجَانَةَ


وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ أَبِی سُفْیَانَ وَ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ



پس به سجده مى‏ روى و مى‏ گویى‏:


اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ لَکَ عَلَى مُصَابِهِمْ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِیمِ رَزِیَّتِی‏


اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ


وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏



التماس دعا


  • محمد حسین امینی
۰۵
مهر

هر لحظه به تیم خود میبالیم

قرمز شده جان خود میزاریم

این اقتدار ما در جهان تک است

ما سرخ ترین حادثه فوتبالیم

  • محمد حسین امینی
۰۲
مهر

فصل اول:خاطرات دانشگاه

قسمت سوم:عید نوروز 


شخصیت هایی که اضافه شدند:

پوریا 19 ساله:رفیق فابریک دوران دبستان امید

سایه 16 ساله:دختر خاله من و همسر پوریا





قطعا نوروزی که روز اولش منو امید عقد بکنیم نوروز متفاوتیه از اونجایی هم که از روز سوم ماه رمضون شروع میشد و باید روزه میگرفتیم متفاوت تر شده بود؛اصلا عید نوروز عجیب غریب شده بود...!



منو امید به این فکر افتادیم که بزنیم بیرون تا هم یه تفریحی کرده باشیم هم از زیر روزه در رفته باشیم!


این شد که هماهنگ کردیم و منو خونوادم و خواهرم به اضافه امید و خونوادش رفتیم به سمت جنوب وشهر های ساحلی


من و امید که به محض رسیدن رفتیم تو دریا و همو خیس کردیم؛وای که چقدر خندیدیم!

امید که هیچی نشده با باجناق گرم گرفته بود و میگفتن و میخندیدن!

نزدیکای عصر بود که خواستم برم دریا؛گفتن صبر کن امید بیاد اما من گفتم امید اومد بگید من رفتم تو آب

رفتم جلو داشتم برا خودم تفریح میکردم که دیدم امید داره میاد تقریبا امید داشت بهم میرسید که حس کردم زیر پام خالی شد و رفتم زیر آب داشتم تو آب دستو پا میزدم چند دفعه ای رفتم زیرو در اومدم؛امید اول فکر میکرد دارم باهاش شوخی میکنم ولی بعد عین جت اومد سراغم منو کشید بالا انداخت رو دوشش داشت سکته میکرد؛جلو چشمام سیاهی میرفت نمیدونستم باید چی کار کنم،وقتی رسیدیم پیش بقیه حالم بهتر بود دیدم اگه بگم داشتم غرق میشدم خیلی ضایع بود گفتم داشتم باهات شوخی میکردم،کل جمع با دیدن حال امید زدن زیر خنده؛امید که کلا ماتش برده چون به هیچ عنوان نمیشد انقد واقعی شوخی کرد رفت لباسشو عوض کرد منم همینطور.

بعد از خوردن شام و کمی گفتوی سیاسی در تجمع بابا ها ساعت شد 11 شب رفتم تو گوش امید گفتم بیا بریم لب ساحل؛امید که از خدا خواسته قبول کرد آماده شدیم و رفتیم رو یه صندلی زیر یه نورافکن نشتیم؛امید با سکوت به دریا نگاه میکرد که یهو فهمیدم داره گریه میکنه؛سریع بهش گفتم:امیدبرا چی گریه می کنی؟

غرورش نمیزاشت اول خواست انکار کنه اما بعدسرشو بلند کرد چشم تو چشم بهم گفت:تو را جون من دیگه از این شوخیا نکن داشتم میمردم به خدا فکر این که نباشی سخته،تازه بعد این همه سال به هم رسیدیم

دلم به حالش سوخت بهش گفتم:یه چیزی بگم منو نمیزنی!

یه نگاه تعجب برانگیز کرد و با لبخند معنا داری گفت:من غلط بکنم نازی خانومو بزنم!

بهش گفتم:اولا نازی نه و نازنین؛دوما باهات شوخی نکردم خواستم پیش بقیه ضایع نشم گفتم شوخی بوده

نمیدونست چی بگه ساکت شد به دریا نگاه کرد منم دیگه هیچی نگفتم بعد یه مدت امید سکوت رو شکست و گفت:حالا اگه حدس زدی الان قراره چی بشه؟

با تعجب گفتم چه میدونم!

از تو جیبش یه بسته در آورد و یه گوشی هوشمند بهم هدیه کرد

بهش گفتم من از اینا دوست ندارم من معمولی میخوام.

رو بهم کردو گفت دلت میاد دل امیدو بشکنی؟

بهش گفتم:باشه ازت میگیرم ولی میرم میفروشمش پولشو رو پولام میزارم یه گوشواره میخرم

گفت:قبوله فقط یه شرطی؛با هم بریم برا خریدش

از خدام بود قبول کردم

از تک پری منو امید همه شاکی بودن میرفتیم چن ساعت بر نمیگشتیم یا بازار بودیم یا رستوران یا لب ساحل


اون ده روز مثل برق گذشت 

از این ور آبادان و از اونور تا بندرعباس اکثر شهر ها رو گشتیم

بندر عباس یه قایق موتوری سوار شدیم که کل مسافرت رو بیمه شادی کرد

شب آخر که تو چادر خوابیده بودیم یه لحظه حس کردم دارم خیس میشم اول فک کردم گلاب به روتون!ولی همون لحظه که صدای بارون رو شنیدم فهمیدم چی شد مامانم رو صدا کردم اونم همه رو بیدار کرد،با سرعت هر چه تمام همه ی وسایلو بردیم تو ماشین از همه چی آب میچکید!

خونواده که با هم تصمیم گرفتن مرخصی اضافه بگیرن و برن سمت کرمان و بم و یزد و برا 18 ام برسن اصفهان

منو امید که وسایلامون رو ورنداشته بودیم از همون بندرعباس با بلیط اتوبوسی که به خواطر شلوغی رفت و آمد عید زوری گیر آوردیم رفتیم اصفهان؛

وسایلمونم ورداشتیم رفتیم سراغ پیدا کردن بلیط؛

به امید گفتم بهم پول بده برم آرایشگاه؛امید نیم نگاهی انداخت و گفت:پس راست میگن دیر رسیدن بهتر از زشت رسیدن است؟گفتم:آره حتما؛یه مکث کرد و گفت:خانوم من باید خودشو برا خودم خوشگل کنه نه برا پسرای همکلاسیش!گفتم:من که برا پسرای همکلاسیم نمیرم اگه نرم پیش دخترای همکلاسی کمترم! یه لبخندی زد و گفت:بهت قول میدم تو این دنیا هیچکس حق نداره تو رو کوچیک به حساب بیاره وگرنه با من طرفه...دوتایی زدیم زیر خنده

با کلی اینور اونور و اینترنت و گشتن بازم چیزی پیدا نشد مونده بودیم چی کار کنیم که بریم دانشگاه...

نشسته بودم از فرت بیکاری داشتم با چنگال روی قالی طرح ایجاد میکردم که دختر خالم سایه بهم زنگ زد و با ذوق و شوق گفت:سلام؛هیچی نگو خبر دار شدم لنگ ماشینی بری تهران خب منو پوریا(شوهر سایه)داریم میریم تهران گفتیم باهم بریم وسایلت رو آماده کن امشب بعد اخبار 20:30 دم خونه خاله(منظورش مامانم بود) باش خدافظ...

مهلت نداد حرف بزنم سریع رفتم به امید گفتم وسایلامونو بستیم رفتیم سر قرار سوار ماشین شدم دیدم دخترخالم سر از پا نمیشناسه و پر جنب و جوش مثل قبل آخه بعد از اینکه رفتم دانشگاه دیگه زیاد سایه رو ندیدم

بهش گفتم:چقدر بزرگ شدی سایه

-بعله وقتی همون عیدشم که هستی در میری؛خواستم باهات قهر کنم ولی خب نمیشد

امید که سوار ماشین شد و به پوریا نگاه کرد خشکش زد ولی چیزی نگفت با گوشیم بهش پیام دادم چت شد یهو؛جواب اومد:نازنین میشه راجع شوهر سایه بهم یه سری اطلاعات بدی آشنا میزنه...اسم و رسم و کار باباش رو که بهش گفتم یه ذره از صندلی جدا شد رفت سمت پوریا و بهش گفت:اگه هشت سال پیش رو که فکر بکنی چرخیدن دور مدرسه رو یادت میاد عجب دنیای باحالیه وگرنه اشتباه گرفتم...پوریا عینکشو جابه جا کرد از تو آینه به امید نگاه کرد و گفت دبستان همت رو میگی؟...چشمای امید برق زد و گفت آره کلمات رمزی خودمون نقشه هامون و....پوریا حرفشو قطع کرد و گفت:دلم برات یه ذره شده بود زد زیر ترمز پیاده شدن و نزدیک بیست ثانیه محکم همو بغل کردن باورم نمیشد دو تا دوست صمیمی هشت سال باشه همو ندیده باشن دلیلشم منطقی بود الان دست هر الف بچه ای گوشی هست اون موقع که کسی گوشی نداشت که بخوان از هم خبر بگیرن خلاصه از اون روز بود که رفت و آمد با دخترخالم زیاد شد

تو راه دیدم جمع ساکته گفتم:سایه شما برا جی دارید میایید تهران؟

سایه گفت:هدیه پاتختیمونو پیش پیش بگیریم

پوریا از تو آینه یه نیم نگاهی بهم انداخت و گفت:تو تهران یکی از دوستای قدیدمیم بهم گفت برات رایگان میزنم ما هم قبول کردیم و حالا داریم میریم تحویل بگیریم کارت هارو بعدشم خونه خاله من قراره دو سه روزی بمونیم تهرانو بگردیم

بالاخره رسیدیم تهران و خودمون رو برا روز 15 ام رسوندیم دانشگاه

با بچه های گروه روز 17 ام قرار گذاشته بودیم بریم پارک دورهمی یه افطاری هم بخوریم پول شامش رو علی گفت من برا همه فلافل میخرم؛ امید به پوریا و سایه هم گفت بیان


بیچاره باباهامون که به بهونه ی دانشگاه بارها برا تفریحمون ازشون پول خواستیم


نازگل سکوت رو شکست و گفت:جالبه تو این سن با هم ازدواج کردید

پوریا و سایه به هم نگاه کردن و یه لبخند ساده زدن

علی هم زیر چشمی نازگل رو نگاه کرد نمیدونم اونا کی میخواستن برا زندگی آیندشون دست به کار شن چون کارای خواستگاری که انجام شده بود ولی عقد نه...

امید اولین حرفی که زد رو به پوریا کرد و گفت:چی کاره ای؟

پوریا یه ژست خاصی گرفت و گفت:سرمایه گذار بورس

سایه یه نگاه کج کرد و گفت:همچین ژست میگیری انگار میلیادری،یه روز مبل میخری سود کردی روز بعدش فرش زیر پاتو فروختی...من با این اوضاع تو خونت نمیام یه کار دست حسابی دست و پا کن...

مهدی با خنده گفت:حالا یه روز اندازه مدیر احترامت میزارن یه روز خَرَم حسابتون نمیکنن؛همجورشو تجربه میکنین راستی یه چیزی هست تو عطاریا هر روز گرون میشه میخوام سهامشو بخرم

پوریا مثل متخصص ها اومد جلو عینک ش رو جا به جا کرد و گفت:چی؟

مهدی خیلی ریلکس گفت:سهام از شرکت سرگین سازی میخوام بخرم فی چند؟

یهو جمع ترکید از خنده و اصولا این موقع ها یکی داره آب یا چایی میخوره و قربانی میشه که این دفعه نوبت امید بود که آبی که داشت میخورد از چهار نقطه دهان،دماغ،گوش و چشمش فوران کرد...


با بچه ها رفته بودیم پارک داشتیم با هم میگفتیم و میخندیدیم از بی ادبی پرنده های اون دور و بر گرفته تا شوخی های مهدی با همه....

  • محمد حسین امینی